Van Frits van der Meer kreeg ik het verzoek om de aftrap te verrichten voor een nieuw item op de website. Het is de bedoeling dat iemand die actief is binnen de vereniging iets vertelt over zijn of haar ervaringen binnen de club om vervolgens een vraag te stellen aan een ander persoon die betrokken is bij de vereniging.
Ik ben Bert Nijmeijer. Momenteel werkloos leider van het eerste elftal. Hierdoor krijgt mijn laatste seizoen wel een heel vreemd einde. Terugkijkend heb ik wel een hele leuke periode met deze selectie meegemaakt met diverse hoogte-en dieptepunten.
Zo had ik tijdens de voorbereiding een bosloop georganiseerd van ongeveer vijf kilometer. De opdracht was simpel, volg de blauwe paaltjes. Nadat de “laatste” de finish was gepasseerd bleek dat er een speler ontbrak. Remco was nog niet gefinisht. Hans (trainer) en ik vervolgens op onderzoek uit. Remco was verdwaald en dat in het bos van Trimunt, een hele prestatie. Ook het aansluitende potje voetvolley was een succes. Of Janko nou te laag kopte of een speler te hoog schopte weet ik niet maar Janko verliet aangeslagen de Arena. En dit was alleen nog maar tijdens de voorbereiding.
Vlak voor de Coronacrises speelden wij uit bij Suameer. In de bestuurskamer zat een man uit Amsterdam. Omdat hij geen rijbewijs had was hij met de bus gekomen. Hij had als hobby om zoveel mogelijk amateurwedstrijden te bekijken op alle niveaus. Hij had inmiddels 993 programmaboekjes. Hij wou ook nog een keer bij T.F.S. een thuiswedstrijd bezoeken. Met hem afgesproken om onze laatste thuiswedstrijd te bezoeken en dat ik speciaal voor hem een programmaboekje zou maken. Helaas gaat dit nu dus niet meer gebeuren.
In de winterstop hebben wij voor het eerst sinds jaren weer meegedaan aan de Smallingerlandcup. In een poule met Rottevalle, ONT en Boornbergum kwalificeerden wij ons toch maar even voor de finaleronde waarbij wij een beetje ongelukkig door ONB werden uitgeschakeld. Wel waren wij de verrassing van het toernooi en leverden met Chris ook nog eens de topscorer van het toernooi.
Wat is mij nog meer bijgebleven in de drie jaren dat ik leider van dit elftal ben. Tijdens een uitwedstrijd staan wij in de tweede helft comfortabel met 0-3 voor. Zelden zo relaxed op de bank gezeten. Vervolgens moest ik met een geblesseerde speler naar de box. Na een kleine 10 minuten behandeltijd kom ik terug op het veld en zie ik tot mijn stomme verbazing 3-3 op het scorebord staan. Het kan snel gaan.
Ook hebben wij een keer uitgebreid in het Fries Dagblad gestaan. Een journalist was benieuwd hoe het TFS verging, mede gezien het toch wel dramatische eerste seizoen. Dan wil je dus alles goed doen en laten zien dat wij weliswaar een kleine vereniging zijn, maar de zaken goed voor elkaar hebben. Kom je er na een kwartier achter dat je door alle commotie de cornervlaggen hebt vergeten. Ach, zo kom je ook nog eens in de krant.
Of de thuiswedstrijd tegen Drogeham waarbij ik meer als ballenjongen heb gefungeerd dan als leider. Zelfs twee keer met bal en voet in de sloot gelegen. Maar alles voor het team. En juist dit team heeft het werk zo mooi gemaakt. Van een aantal jongens ben ik inmiddels 15 jaar leider geweest. De huidige selectie is echt een hele leuke selectie met genoeg potentie om verder te groeien. Samen met Wouter (grensrechter) en Hans (trainer) heb ik echt leuke jaren gehad.
Helaas is er geen laatste thuiswedstrijd, maar langs deze weg wil ik toch iedereen bedanken voor de mooie jaren. Dan moet ik het stokje nog overgeven. Dan blijf ik toch even bij het eerste elftal en wil ik Hans vragen hoe hij denkt deze geweldige selectie, ondanks de corona beperkingen, toch wedstrijdfit aan het nieuwe seizoen te laten beginnen.
Reactie plaatsen
Reacties